به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت پایانه های نفتی ایران، در مناطقی که ساخت اسکله های بارگیری نفت و گاز از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نبوده ، یا از نظر عملیات اجرایی مشکلاتی وجود داشته باشد می توان از گوی شناور (Single Buoy Mooring) استفاده کرد که در مقایسه با احداث اسکله ها هم هزینه کمتری دارد و هم در مدت کوتاهی میتوان آنرا احداث نمود و همچنین تعمیرات و نگهداری آن به مراتب کم هزینه تر و آسان تر است.
گوی های شناور را می توان در هر نقطه از دریا و با هر عمق آب نصب کرد و نفتکش های کوچک و غول پیکر را با آن بارگیری نمود .
بعد از احداث خط لوله زیر دریایی تا محل مورد نظر، گوی شناور (SPM) توسط زنجیرهای مناسب و قوی به شمع های کوبیده شده در بستر دریا متصل شده ومهار می شود.
بخش فوقانی گوی شناور حول محور وسط قابلیت گردش 360 درجه ای را داشته و به نفتکش این امکان را می دهد که در هر شرایط دریا بارگیری کند.
نخستین بار در زمان هشت سال جنگ تحمیلی ایده استفاده از گوی شناور در کشور ما مطرح و مناطق نفت خیز جنوب از آن استفاده نمود.
پس
از آن در شرکت پایانه های نفتی ایران و شرکت فلات قاره ایران در مناطق
خارگ، بهرگان و لاوان و در منطقه عسلویه ( پارس جنوبی ) از آن استفاده شد.