به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت پایانه های نفتی ایران، سید پیروز موسوی در گفت وگو با روزنامه دنیای اقتصاد گفت: ما قطعا باید از امکانات چین یا کشورهای اطراف آن استفاده می‌کردیم زیرا فاصله میان ما زیاد است. پیروز موسوی اگرچه عقیده دارد چینی‌ها می‌توانستند امکانات بیشتری برای اطفای حریق آماده کنند، می‌گوید: در عین حال نباید غافل باشیم که میعانات گازی که ماده‌ای بین گاز و نفت است، از شدت اشتعال بسیار بالایی برخوردار و به‌شدت فرار و خفه‌کننده است.
فرمانده ارشد پدافند غیرعامل و مدیریت بحران جزیره خارگ با بیان اینکه خاصیت ذاتی میعانات گازی، در کنار هوای نامساعد یکی از موانع مهم امدادرسانی به نفتکش ایرانی بود، تاکید کرد: در هوای توفانی، حتی خبره‌ترین دریانوردان نیز شاید نتوانند بیش از ۱۰دقیقه روی عرشه بایستند زیرا تکان‌های شدید فرد را دچار سرگیجه می‌کند، حال تصور کنید که فردی بخواهد در چنین شرایطی عملیات امدادرسانی نیز انجام دهد.این سوال در شرایطی وجود دارد که چند روز پس از حادثه، مسوولان ایرانی به کوتاهی چینی‌ها در انجام عملیات اطفای حریق اشاره کردند.
اما از نگاه مسوولانی که در تهران حضور داشتند، اطلاعات رسیده از چین از کم‌کاری آنها حکایت داشته است. با این حال بعد زمان و مسافتی که میان ایران و چین وجود دارد، از جمله عواملی هستند که نمی‌توان به سادگی از آنها عبور کرد.
به همین علت موسوی عقیده دارد «چینی‌ها باید نفتکش را با یدک‌کش به جایی امن می‌بردند تا باد تاثیر نداشته باشد و عملیات اطفای حریق انجام گیرد.» هرچند برای طرح چنین پیشنهادی بسیار دیر است، اما موضوعی که مدیرعامل پایانه‌های نفتی به آن تاکید دارد، پیگیری این موضوع است که چرا کشتی فله‌بر با سرعت ۲۰ نات (معادل ۳۷ کیلومتر بر ساعت که سرعتی بالا به‌شمار می‌رود) به نفتکش ایرانی که طبق قوانین بین‌المللی با سرعت ۱۵ نات (۲۷ کیلومتر بر ساعت) در حال حرکت بوده، برخورد کرده است.با این حال به نظر می‌رسداحتمال کم‌کاری از سوی تیم چینی، به قطع امید آنها از زنده ماندن سرنشینان نفتکش ایرانی و در نظر گرفتن موارد ایمنی و زیست‌محیطی بازمی‌گردد.