صنعت نفت ایران برای پنج سال سال آینده به ۱۲۷ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد و در شرایط کنونی کشور هم تأمین این سرمایه از داخل امکانپذیر نیست. صنعتی پیر و فرسوده که اگر هرچه سریعتر سرمایه و فناوری به آن وارد نشود، از پا درخواهد آمد و به قول وزیر نفت با طی کردن روند کنونی، روزی خواهد آمد که به جای تولید و صادرات نفت و گاز باید واردکننده انرژی شویم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت پایانه های نفتی ایران، به نقل از روزنامه ایران، در این شرایط تنها راه علاج صنعت نفت جذب سرمایه خارجی است و این موضوع را همه مقام‌های کشور و حتی مردم می‌دانند. با این حال برخی رسانه‌های مخالف دولت با علم به این موضوع شمشیر را از رو بسته‌اند و هدفی جز خود تحریمی کشور ندارند. به‌طوری که پس از امضای قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی با شرکت توتال و شرکت ملی نفت چین بدون هیچ منطقی ساز مخالف را کوک و تمام تمرکزشان را صرف بر هم زدن این توافق کردند. حتی دیده می‌شود که از هفته گذشته تاکنون تیتر یک اغلب این رسانه‌ها مربوط به قرارداد توتال است. قراردادی که قرار است ۴,۸ میلیارد دلار سرمایه ارزانقیمت خارجی و تکنولوژی‌های روز دنیا را وارد ایران کند و باعث شد که اندک تحریم باقی مانده بعد از اجرای برجام برداشته شود.
هدف برجام جذب سرمایه خارجی
از اساس هدف برجام هم در صنعت نفت همین بود. قرار بود سرمایه خارجی و فناوری روزآمد دنیا را به کشور وارد کنیم تا دیگر شاهد ۳ برابر شدن هزینه‌ها و تأخیر‌های ۱۱ ساله در اجرای طرح‌ها نباشیم. یکی از کارشناسان ارشد انرژی کشور در این باره به «ایران» گفت: در خصوص قرارداد توتال آنچه در رسانه‌های مخالف دولت دیده می‌شود، بیشتر عوام فریبی و ادعاست. در حالی که نقد یک اقدام دولت نیازمند استدلال است. کاملاً مشخص است که حتی این رسانه‌ها بر خلاف عقاید خود قلم می‌زنند و بدون آگاهی اتفاقات را به هم ربط می‌دهند.
مهدی عسلی با بیان اینکه شرکت توتال فرانسه تمام اطلاعلات مخزن پارس جنوبی را از زمان کشف آن در اختیار دارد و مدام هم این اطلاعات را بدون نیاز به ایران به روز می‌کند، اذعان کرد: اکنون کسی که به حضور توتال در طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به‌عنوان متفاوت‌ترین فاز این میدان نیاز دارد، ما هستیم. زیرا سرمایه و فناوری نداریم. از طرف دیگر فرصت آزمون و خطا نیز نداریم، چراکه مخزن میدان گازی پارس جنوبی با کشور قطر مشترک است و هر روز تأخیر میلیون‌ها دلار به اقتصاد کشور لطمه می‌زند.
وی با تأکید به اینکه در پسابرجام فرصت خود تحریمی و ادامه دادن روند روزگار تحریم نداریم، گفت: زمانی طرح‌های توسعه سه ساله، بیش از ۹ سال طول می‌کشید و علاوه بر عدم النفع کشور در طول مدت طرح، شرکت ملی نفت مجبور به پوشش هزینه‌های گزاف طرح‌ها نیز بود. اما اکنون شرایط فرق کرده است، ما در موقعیت ممتازی قرار گرفته‌ایم که می‌توانیم با کمک شرکت‌های توانمند بین‌المللی طرح را با حداقل هزینه و در زمان مقرر به تولید برسانیم. ضمن آنکه با قراردادن شرکت‌های ایرانی در کنار شریک خارجی کار و تکنولوژی را نیز به ایران منتقل کنیم.
در این شرایط حتی به ضرر تمام مردم کشورمان است که طرح‌ها را همچنان به پیمانکاران داخلی بسپاریم. عسلی با بیان اینکه دیگر فرصت آزمون و خطا نداریم ، اذعان کرد: ما نمی‌توانیم با ترس از بازگشت تحریم‌ها دست به خودتحریمی بزنیم. هر روز همکاری با شرکت‌های خارجی برای ما یک امتیاز است و نباید فرصت را از دست داد. چه کسی از ترس مرگ، خودکشی می‌کند؟
فاز ۱۱ میدان مشترک پارس جنوبی با هدف تولید روزانه ۵۶ میلیون مترمکعب گاز یکی از طرح‌های مهم این میدان به شمار می‌رود. زیرا قرار است برای نخستین بار در این فاز سکوی فشارافزا برای مقابله با افت فشار تولید گاز نصب شود. سکویی ۲۱ هزار تنی که ایران نه فناوری و نه توان فنی و مالی ساخت آن را دارد. وزن بزرگ‌ترین سکوی ساخته شده در ایران حدود هفت هزار تن است. شرکت توتال قرار است که در مسیر ساخت این سکو فناوری را نیز به شرکت پتروپارس منتقل کند تا این شرکت ایرانی برای دیگر فازهای این میدان از آن بهره ببرد.
تعداد بازدید :
۱,۲۷۷
(چهارشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۶)
۱۲:۲۷