به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت پایانه های نفتی ایران، پایانه نفتی « استور» واقع در شهر ساحلی استورا در فاصله ٥٠ کیلومتری شمال غربی شهر برگن در نروژ واقع است. این پایانه برای انتقال نفت خام، میعانات گازی و LPG راه اندازی شده است.
این پایانه یکی از مهمترین بنادر نفتی نروژ برای دریافت و بارگیری نفت خام محسوب می شود. نفت خام منطقه آزبرگ و میدان گرین به وسیله خط لوله به این پایانه منتقل می شود.
تاسیسات استور برای پلودهی نفتکش های تا 300 هزار تن در قالب دو اسکله احداث شده است. همچنین این پایانه تاسیسات ذخیره سازی و بارگیری ال.پی.جی و میعانات گازی نیز دار ست.
ال.پی.جی ترکیبی با نفتا نیز از این پایانه به مشتریان خاص، ارسال می شود.
سالانه 150 تا 160 نفتکش برای حمل نفت خام و LPG در پایانه نفتی استور پهلودهی می شوند.
پایانه نفتی خارگ؛ مهمترین پایانه نفتی خاورمیانه
جزیره مرجانی خارگ حدود یک میلیون سال پیش در اثرحرکات تحت الارضی بوجود آمده است. این جزیره که حدود 35 کیلومتر از ساحل گناوه فاصله دارد، از نظر تقسیمات کشوری از توابع شهرستان بوشهر است و حدود 8 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض دارد. ارتفاع جزیره از سطح دریا حدود 3 متر و آب و هوای آن مرطوب و بیشتر با بادهای شرجی همراه است. به علت نزدیکی به مناطق نفتخیز، موقعیت خوب دریایی و عمق مناسب برای پهلوگیری نفتکش های عظیم، جزیره خارگ مناسب ترین مکان برای صدور و بارگیری نفت تشخیص داده شد و پس از عقد قرار داد با کنسرسیوم نفت، پروژه ساخت اسکله های بارگیری و مخازن ذخیره نفت در آن آغاز گردید. پایانه خارگ تا سال 1378 توسط شرکت مناطق نفتخیز جنوب اداره می شد. به منظور سازماندهی کلیه پایانه های نفتی کشور ، مدیریت تخصصی و یکپارچه وارتقای عملکرد آنها به سطح استانداردهای بین المللی پایانه های نفتی، در سال 1379 شرکت پایانه های نفتی ایران تاسیس شد.
نفت تولیدی از مناطق نفتخیز جنوب ابتدا به وسیله خطوط لوله از تلمبه خانه های اهواز، امیدیه و گوره به چندراهه گناوه منتقل و سپس توسط سه خط لوله زیردریایی 30 اینچی، یک خط لوله 42 اینچی و یک خط لوله 52 اینچی در بستر دریا پس از طی مسافتی در حدود 32 کیلومتر به جزیره خارگ وارد می شود. این خطوط که ناقل نفت خام سبک و سنگین می باشند تا مخازن ذخیره سازی امتداد داشته و پس از ورود به ایستگاه کاهش فشار به تفکیک نوع نفت (سبک و سنگین) وارد مخازن می شوند.سپس از طریق راه خروجی مخازن توسط دو خط لوله جداگانه 78 اینچی که هریک به نوع خاصی از نفت اختصاص دارد به سمت اسکله غربی (آذرپاد) و از طریق چهار خط لوله 48 اینچی به سمت اسکله شرقی (T) هدایت می شوند . نفت خام با عبور از سیستم میترینگ از نظر کمی مورد اندازه گیری قرار می گیرد. در نهایت بر روی اسکله های بارگیری از طریق بازوهای بارگیری وارد نفتکش می شود.
اسـکله شـرقی ( T )
در دهه 1330 پس از عقد قرارداد با کنسرسیوم نفت و آغاز پروژه‌های ساخت مخازن ذخیره‌سازی نفت‌خام و اسکله‌های بارگیری، ابتدا اسکله شرقی به شکل L تکمیل گردید. این اسکله در فاصله 1100 متری ساحل شرقی جزیره قرار دارد در حدود 1840 متر طول و 40 متر عرض دارد. اسکله شرقی ( T ) قابلیت پهلودهی هم زمان 6 نفتکش تا ظرفیت 275 هزار تن را دارد.
اسـکله غـربی (آذرپـاد)
اسکله آذرپاد در غرب جزیره و در وسط آب با فاصله حدود 1455 متر از ساحل با چهار پهلوگیر ساخته شده است. نفتکش های بسیار بزرگ تا ظرفیت 500 هزار تن از این اسکله برای بارگیری و حمل نفت استفاده می کنند. اسکله آذرپاد مجهز به سیستم کمک ناوبری پیشرفته، سیستم اطفاء حریق خودکار و نیمه خودکار و سیستم چرخشی و گرمایشی سوخت به منظور جلوگیری از لخته شدن است. در حال حاضر این اسکله قابلیت پهلودهی 3 نفتکش با ظرفیت‌های 300 هزار تا 500 هزار تن و بیشتر را به طور همزمان دارد.